Howard Gardner to amerykański psycholog i autor teorii zakładającej, że istnieją różne sposoby poznawania, uczenia się oraz rozumienia świata. W jej ramach wyróżnia się takie rodzaje inteligencji jak:
- logiczno-matematyczna – charakteryzująca się m.in. myśleniem w kategoriach przyczyna-skutek, dostrzeganiem i analizą relacji między obiektami, brakiem trudności przy rozwiązywaniu problemów technicznych oraz logicznych,
- językowa – cechująca się łatwością formułowania wypowiedzi czy tekstów pisanych, jak również zdolnością do refleksji nad używanym językiem,
- kinestetyczna (ruchowa) – połączenie sprawności umysłowej z aktywnością fizyczną, które wyróżnia się dobrymi umiejętnościami organizacyjnymi, sprawnym wykonywaniem zadań wymagających precyzji oraz bezbłędnym naśladowaniem,
- wizualno-przestrzenna – opierająca się o zmysł wzroku, myślenie obrazami, dostrzeganie wzorców i kompozycji w otoczeniu,
- muzyczna – cechująca się zdolnościami w zakresie słyszenia dźwięków, rytmów czy melodii występujących w otoczeniu, predyspozycjami do komponowania, gry na instrumentach lub śpiewu,
- przyrodnicza – charakteryzująca się wyższą wrażliwością na środowisko oraz zachodzące w nim zjawiska, łatwością w dostrzeganiu praw natury, a także tworzeniu klasyfikacji obiektów, odnajdywaniu podobieństw i różnic między nimi,
- intrapersonalna – wyróżniająca się wysokim stopniem wiedzy o własnych uczuciach czy myślach, skłonnością do autorefleksji oraz samoregulacji zachowań,
- interpersonalna – objawiająca się w empatii, otwarciu na innych, zdolności do odczytywania motywów działań innych osób i komunikatywności.
Według teorii Gardnera każdy człowiek posiada wymienione typy inteligencji, ale u wszystkich są one rozwinięte w różnym stopniu. Żaden z nich nie jest lepszy lub gorszy – raczej uzupełniają się wzajemnie.
Teoria inteligencji wielorakiej a style uczenia się
W teorii inteligencji wielorakiej można dostrzec podobieństwo do popularnonaukowej idei o stylach uczenia się uzależnionych od zmysłów. Według tej koncepcji ludzie dzielą się na wzrokowców, słuchowców oraz kinestetyków i za pomocą jednego z trzech zmysłów (wzroku, słuchu lub dotyku) skuteczniej pojmują świat. W konsekwencji najlepiej uczą się z wykorzystaniem materiałów wizualnych, dźwiękowych albo praktycznych doświadczeń. Tak jak w przypadku teorii Gardnera nie ma tu czystych „typów”, każdy człowiek w pewnym stopniu umie używać wszystkich zmysłów w procesie nauki.
Jak różne rodzaje inteligencji i style uczenia się wpływają na naukę języków obcych?
Zrozumienie, jaki rodzaj inteligencji mamy mocniej rozwinięty i który styl uczenia się preferujemy, pozwala lepiej zrozumieć trudności napotykane podczas nauki. To także wiedza przydatna dla nauczycieli, gdyż dzięki niej można dostosować zajęcia do potrzeb grupy lub konkretnego ucznia. W naszej szkole językowej w Lublinie dokładamy wszelkich starań, by każda uczestnicząca w zajęciach osoba mogła rozwijać swoje umiejętności w zakresie porozumiewania się w obcych językach zgodnie z własnymi preferencjami czy zdolnościami.