Rodzaje inteligencji i style uczenia się

Howard Gardner to amerykański psycholog i autor teorii zakładającej, że istnieją różne sposoby poznawania, uczenia się oraz rozumienia świata. W jej ramach wyróżnia się takie rodzaje inteligencji jak:

  • logiczno-matematyczna – charakteryzująca się m.in. myśleniem w kategoriach przyczyna-skutek, dostrzeganiem i analizą relacji między obiektami, brakiem trudności przy rozwiązywaniu problemów technicznych oraz logicznych,
  • językowa – cechująca się łatwością formułowania wypowiedzi czy tekstów pisanych, jak również zdolnością do refleksji nad używanym językiem,
  • kinestetyczna (ruchowa) – połączenie sprawności umysłowej z aktywnością fizyczną, które wyróżnia się dobrymi umiejętnościami organizacyjnymi, sprawnym wykonywaniem zadań wymagających precyzji oraz bezbłędnym naśladowaniem,
  • wizualno-przestrzenna – opierająca się o zmysł wzroku, myślenie obrazami, dostrzeganie wzorców i kompozycji w otoczeniu,
  • muzyczna – cechująca się zdolnościami w zakresie słyszenia dźwięków, rytmów czy melodii występujących w otoczeniu, predyspozycjami do komponowania, gry na instrumentach lub śpiewu,
  • przyrodnicza – charakteryzująca się wyższą wrażliwością na środowisko oraz zachodzące w nim zjawiska, łatwością w dostrzeganiu praw natury, a także tworzeniu klasyfikacji obiektów, odnajdywaniu podobieństw i różnic między nimi,
  • intrapersonalna – wyróżniająca się wysokim stopniem wiedzy o własnych uczuciach czy myślach, skłonnością do autorefleksji oraz samoregulacji zachowań,
  • interpersonalna – objawiająca się w empatii, otwarciu na innych, zdolności do odczytywania motywów działań innych osób i komunikatywności.

Według teorii Gardnera każdy człowiek posiada wymienione typy inteligencji, ale u wszystkich są one rozwinięte w różnym stopniu. Żaden z nich nie jest lepszy lub gorszy – raczej uzupełniają się wzajemnie.

Teoria inteligencji wielorakiej a style uczenia się

W teorii inteligencji wielorakiej można dostrzec podobieństwo do popularnonaukowej idei o stylach uczenia się uzależnionych od zmysłów. Według tej koncepcji ludzie dzielą się na wzrokowców, słuchowców oraz kinestetyków i za pomocą jednego z trzech zmysłów (wzroku, słuchu lub dotyku) skuteczniej pojmują świat. W konsekwencji najlepiej uczą się z wykorzystaniem materiałów wizualnych, dźwiękowych albo praktycznych doświadczeń. Tak jak w przypadku teorii Gardnera nie ma tu czystych „typów”, każdy człowiek w pewnym stopniu umie używać wszystkich zmysłów w procesie nauki.

Jak różne rodzaje inteligencji i style uczenia się wpływają na naukę języków obcych?

Zrozumienie, jaki rodzaj inteligencji mamy mocniej rozwinięty i który styl uczenia się preferujemy, pozwala lepiej zrozumieć trudności napotykane podczas nauki. To także wiedza przydatna dla nauczycieli, gdyż dzięki niej można dostosować zajęcia do potrzeb grupy lub konkretnego ucznia. W naszej szkole językowej w Lublinie dokładamy wszelkich starań, by każda uczestnicząca w zajęciach osoba mogła rozwijać swoje umiejętności w zakresie porozumiewania się w obcych językach zgodnie z własnymi preferencjami czy zdolnościami.